Oooojjj!

Vegna þvílíks óhugs þá varð ég að koma þessu á framfæri til ykkar sem kaupið nammi í nammibörum... 
  
Þannig er mál með vexti að maður einn sem verður ekki nafngreyndur hér fór með börn sín 2 í nammiland í Hagkaup verslun einni. Þau stóðu í hópnum með öllu hinu fólkinu sem var að troða sælgæti í poka. Þau fylltu einn poka af nammi og fóru með heim. Þegar heim var komið sturtaði maðurinn namminu í stóra skál,  en um leið og hann gerði það sá hann eitthvað furðulegt... 
Þegar hann fór að skoða betur í skálina sá hann hreyfingu á namminu og rótaði í því og sá þá litla maðka í namminu!!! Þessir maðkar sem voru/er kallaður "Njálgur" í okkar máli. 
Þannig að allir sem við koma nammibarnum allt frá litlum slef börnum og upp í fullorðið fólk, sama hvort þau snerti ekki nammið (það eru samt ekki allir sem nota skóflurnar) Þá eru þeir sem eru með njálg og oftast börn, klóra sér í rassinn og fara svo með hendurnar beint ofan í dallana til að fá sér nammi. 
Við ættum því að hugsa okkur um áður en við verslum í svona börum. Þú veist aldrei hver hefur verið þarna á undan þér og sama hvort þú trúir því eða ekki þá eru ekki allir jafn snyrtilegir og þú. Sumir þvo sér aldrei t.d. eftir klósettferðir og þá er bara að hugsa hvað er sá einstaklingur búinn að vera að meðhöndla með höndunum??? 
Ég vona að þú hugsir þig vel um. 
Endilega láttu alla vita sem þér þykir vænt um og ekki hika við það. 
  
Maðurinn sem í þessu lenti fór með pokann aftur í verslun Hagkaups þar sem honum var mútað með peningum til þess að þegja yfir þessu..,.En hver segir ekki öllum sínum nánustu frá þessu til þess að þeir lendi ekki í því sama. 
Það var gert fyrir mig og þess vegna geri ég þetta fyrir þig og þú hugsar um þína. 
  
Bestu kveðjur 
NAMMILAND!!!! 

Það er ekki allt búið þó maður eldist

Gamall maður kom til læknis
og sagðist ætla að fara að gifta sig.
Læknirinn óskaði honum til hamingju og spurði:
“Hvað er brúðurin gömul?”.
“Hún er 24 ára”, svaraði gamli maðurinn.“Vegna aldurs þíns vil ég ráðleggja þér,
að fá þér ungan leigjanda sem getur stytt henni stundir
meðan þú ert í strætó að eltast við ellilaunin”,
sagði læknirinn.Ári seinna hitti læknirinn gamla manninn aftur og spurði hvernig gengi.
“Gengur fínt”,svaraði hann,
“hún er ólétt”. “En hvað með leigjandann?”,
spurði þá læknirinn

“Hún er ólétt líka”, svaraði sá gamli

Það má alltaf læra meira - næstum spakmæli dagsins

Lexía 1:
Maður fer í sturtu rétt í þann mund, er konan hans er að ljúka sinni og dyrabjallan hringir.
Konan vefur um sig handklæði og hleypur til dyra.
Hún opnar hurðina og úti stendur Biggi úr næsta húsi.
Áður en henni tekst að koma upp orði segir Biggi:  "Ég gef þér hundraðþúsund ef þú lætur handklæðið falla".
Hún hugsar sig um smá stund og lætur svo handklæðið falla og stendur nakin fyrir framan Bigga.  Eftir nokkrar sekúndur lætur Biggi hana fá hundraðþúsund og fer.
Konan vefur handklæðinu aftur utan um sig og fer aftur inn.
Þegar hún kemur inn á bað spyr eiginmaðurinn:  "Hver var þetta?"
"Þetta var Biggi í næsta húsi", svarar hún.
"Frábært", segir maðurinn, "nefndi hann eitthvað um þessi hundraðþúsund sem hann skuldar mér?"

Boðskapur sögunnar:
Ef þú deilir mikilvægum upplýsingum varðandi lán og áhættu með hluthöfum tímanlega geturðu verið í aðstöðu til að koma í veg fyrir óþarfa afhjúpun

Lexía 2:
Prestur bauð nunnu far.  Hún settist inn og krosslagði fætur, sem varð til að bera fót hennar.
Presturinn missti næstum stjórn á bílnum.  Eftir að hafa náð stjórninni aftur, strauk hann hendinni laumulega upp eftir fæti hennar.
Nunnan sagði þá: "Mundu eftir Orðskviðunum 10:4".
Presturinn dró að sér hendina, en þegar hann skipti um gír strauk hann hendinni aftur upp eftir fæti hennar.
Aftur segir nunnan:  "Mundu eftir Orðskviðunum 10:4".
Presturinn afsakaði sig og sagði: "Fyrirgefðu systir, holdið er veikt".
Er þau renna í hlað við klaustrið andvarpar nunnan þunglega og fer sína leið.
Þegar presturinn kemur í kirkjuna flettir hann upp Orðskviðunum 10:4.  Þar stóð:  " Snauður verður sá, er með hangandi hendi vinnur,  en auðs aflar iðin hönd".

Boðskapur sögunnar:
Ef þú ert ekki vel upplýstur í starfi þínu gætirðu misst af stórkostlegum tækifærum

Lexía 3:
Sölumaður, ritari og deildarstjóri eru á leið í mat þegar þau finna fornan olíulampa.
Þau nudda lampann og út kemur töfraandi.  Andinn segir: "Ég veiti hverju ykkar eina ósk".
"Ég fyrst!  Ég fyrst!", segir ritarinn.  "Ég vil vera á Bahamaeyjum á hraðbát algerlega áhyggjulaus".  Og púff!  Hún er horfin.
"Næst ég!  Næst ég!", segir sölumaðurinn.  "Ég vil vera á Hawaii að slaka á með einkanuddara og endalausar birgðir af Pina Colada og ástinni minni".  Og púff! Hann er horfinn.
"Allt í lagi, það er komið að þér", segir andinn við deildarstjórann.
Deildarstjórinn segir:  "Ég vil að þessi tvö verði komin aftur á skrifstofuna eftir mat".

Boðskapur sögunnar:
Alltaf láta yfirmanninn tala fyrst.

Nonni minn

Maður nokkur náði í leigubíl í Lækjargötu fyrir skömmu. Um leið og hann stígur inn í bílinn segir dauflegur leigubílstjórinn og bregður ekki svip:

"Frábær tímasetning hjá þér, þú ert bara alveg eins og hann Nonni minn."

"Og hver er þessi Nonni?" spyr farþeginn og kemur sér fyrir sætinu.

"Hann Nonni minn?" segir leigubílstjórinn, jafn daufur sem fyrr.

"Hann var einfaldlega sá sem gerði allt rétt hvað svo sem hann tók sér fyrir hendur.

Rétt eins og þegar ég ek um Lækjargötu á nákvæmlega þeirri stundu sem þú þarft leigubíl, svoleiðis gerðist alltaf þegar hann Nonni minn átti í hlut.

"Heppnin getur nú verið hverful," segir farþeginn.

"Ekki hjá honum Nonna mínum," segir bílstjórinn, daufi.

"Hann var stórkostlegur íþróttamaður. Hefði getað orðið heimsmeistari í tennis, gat leikið golf með atvinnumönnum. Hann söng eins og bestu barritónsöngvarar í frægustu óperhúsum veraldar, dansaði eins og stjörnurnar í Hollívúddmyndunum og þú hefðir átt að hlusta á hann leika á píanó. Hann var stórkostlegur náungi, hann Nonni minn."

"Já, mér heyrst að hann hafi verið sannkallaður hæfileikamaður,"

viðurkennir farþeginn.

"Bíddu bara, þú hefur ekki heyrt nema örlítið brot um hæfileika hans", segir bílstjórinn, enn án nokkurrar hrifningar í. "Nonni var með minni eins og tölva, mundi alla afmælisdaga. Hann vissi allt um vín, kunni að panta mat á glæsilegustu veitingahúsum, notaði til dæmis aldrei desertgafalinn í kjötið.

Hann var ótrúlega laghentur, ekki eins og ég sem get ekki einu sinni skipt um öryggi heima hjá mér án þess að rafmagnið fari af hverfinu. Hann Nonni minn gerði allt rétt."

"Hann er ótrúlegur náungi, þessi Nonni þinn," segir farþeginn.

"Ó, já ..." samsinnir bílstjórinn. Hann rataði um alla borgina og jafnvel um Kópavog, kunni að sneiða framhjá umferðahnútum á álagstímum. Þetta hef ég aldrei getað, lendi alltaf í tímafrekum röðum á Breiðholtsbrautinni og rata ekki einu sinni út úr Kópavogi. En hann Nonni minn gerði aldrei nein mistök og hann hafði þá náðargáfu að vita hvað konur þurftu til að þeim liði sem best. Hann mótmælt aldrei konu jafnvel þó hún hefði rangt fyrir sér. Og hann klæddist alltaf óaðfinnanlega, skórnir vel burstaðir og glansandi. Nonni minn var hinn fullkomni maður. Gerði aldrei nein mistök. Enginn getur jafnast á við hann Nonna minn."

"Þetta er greinilega stórkostlegur maður," segir farþeginn áhugasamur.

"Þú hlýtur að njóta þess að þekkja svona skemmilegan mann?"

"Tja, ég kynntist honum eiginlega aldrei ... ," segir bílstjórinn, dauflegur sem fyrr, " ... en ég álpaðist til að giftast ekkjunni hans."

Bryggjumyndir

Jæja, ég var frekar klaufst með myndavélina. Klikkaði aðeins á stillingum. En hér er hluti af afrakstri dagsins.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

þessa langar mig að kalla... "Það er von í Reykjavík"

Fleiri myndir inn á myndaalbúminu bryggjumyndir

Lélegur mánuður

Jæja, þá er flensukvefpestaoghvaðþaðnúheitir... mánuðurinn búinn. Sjaldan verið eins heilsulaus eins og þennan febrúarmánuð. Enda hefur það bitnað á allri atokru hjá mér. Núna er orkan komin aftur og maður til í hvað sem er... tjah, næstum því.

Núna er mín búin að fara á smá námskeið til að reyna að læra á myndavélina sem við skötuhjúin fengum okkur í vetur. Núna þarf ég að fara að æfa mig að taka myndir og læra almennilega á vélina. Það ætla ég að gera með því að á hverjum sunnudegi ætla ég að setja inn myndir sem ég hef tekið í liðinni viku.

...og þá kemur að ykkur. Nú vantar mig ykkar aðstoð til að fá innblástur. Ég ætla að fá ykkur aðstoð með að ákveða hvað verður þema hverrar viku. Ætli ég byrji ekki á því að hafa þemað fyrir fyrstu skip, bátar og höfnina. Ég er að fara á Kaffivagninn á morgun og þá ætla ég að taka nokkar myndir. Afraksturinn kemur svo á sunnudaginn og þá væri gaman að fá hugmynd að næsta þema frá einhverjum.

Hvernig lýsti ykkur á?

Vegna ástandsins í þjóðfélaginu var André sagt upp

Einn góður

Þau voru nýkomin inn á hótelið í brúðkaupsferðinni og eftir yndislegan kvöldverð með kertaljósum og öllu tilheyrandi var kominn timi til að fara upp í flottu hjónasvítuna.
Um leið og þau gengu þangað inn, sagði brúðurin: „Ég veit þú verður nærgætinn við mig ástin mín þvi enn er ég hrein mey!“
Hann var hreint ekki með á nótunum: „Hvað segirðu kona? Þetta er ótrúlegt þar sem þú  giftir þig í dag í annað sinn.“
„Jú, alveg rétt,“ sagði hún. „En minn fyrrverandi er í Sjálfstæðisflokknum og hann eyddi þessum tíu árum sem við vorum gift í að segja mér hversu kynmök eru holl, góð og nauðsynleg en aldrei kom hann sér að verki, blessaður.“  

Er það þetta sem þarf, til að Davíð skilji íslensku?

Loksins húsbíll

Jæja tíminn er búinn að vera ótrúlega fljótur að líða. Mér finnst árið vera rétt að byrja, en núna held ég að tíminn fram að vori verði alveg skelfilega lengi að líða. Vorum að eignast húsbíl og ég get ekki beðið eftir því að fá að prufa hann...